مصنف تذکرهٔ بی بها به نقل از مجله شیعه کجهوا* که هر ماه به چاپ می‌رسید، واقعه‌ای را مبنی بر شیعه شدن یکی از علمای برجسته اهل‌سنت، به دلیل مطالعه کتاب شریف عبقات‌الأنوار علامه میرحامد حسین لکهنوی بیان کرده است. او می‌نویسد:
در شهر پیشاور پاکستان، یکی از عالمان برجسته اهل‌سنت به نام ملّا عبدالحق هاشمی، اشتیاق بسیاری به پیدا کردن راه حق نمود. از این‌رو به مدت چهل شب کنار دریا سوره مبارکه مزمل را تلاوت کرد. روز چهلم بعد از خواندن سوره، همانجا خوابید و در عالم رؤیا دید که شخصی با محاسن سفید و چهره‌ای نورانی که گویا از اولیاء خداست به عبدالحق می‌گوید: اگر جویای راه حق هستی کتاب‌های یکی از عالمان شیعه به نام سیدحامد حسین را مطالعه کن که أظهر من الشمس است. او از خواب بیدار شد و در حالیکه در آن تاریکی، نورانیتی در دلش احساس می‌کرد، با سرعت به سمت شهر رفته و به منزل حاجی ملک رحمان -که یکی از شیعیان شهر بود- وارد شد و پرسید: آیا میان شیعیان عالمی به اسم سیدحامد حسین هست؟ حاجی ملک رحمان گفت: بله، میرحامد حسین در لکهنو از نظر علم و فضل جزء بزرگان بوده، و در فصاحت و بلاغت و درایت و کلام سرآمد روزگار گردید، ولیکن دیگر در بین ما نیست. ملّا عبدالحق راجع به تصانیف علامه سوال کرد. وی در جواب گفت: اکثر کتاب‌های ایشان در مناظره و علم کلام است. مولوی عبدالحق گفت: اگر کتابی از ایشان دارید به من بدهید. ایشان هم حدیث طیر عبقات را داد و مولوی عبدالحق تشکر کرده و شروع به مطالعه نمود. وی چند روز بعد، رسماً مذهب تشیع را به عنوان مذهب بر حق پذیرفت.
*(یکی از روستاهای ایالت بیهار هند که جزء معدود روستاهایی بود که عالم پرور بود و اولین مجله شیعه را در هند چاپ کرد)
تذکرهٔ بی بها، ص 136 و 137.
